Szkoła Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin

Szkoła psychoterapii

Szkoła Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin

To nowoczesny, oparty na współczesnej psychologicznej wiedzy naukowej program kształcenia przygotowujący terapeutów do pracy z dziećmi i nastolatkami, a także ich rodzicami (opiekunami). Jak wynika z badań nad skutecznością psychoterapii, powodzenie interwencji terapeutycznej wobec osoby w wieku rozwojowym wymaga zbudowania współpracującej relacji z rodzicami (opiekunami) dziecięcych i nastoletnich klientów. Umiejętność budowania warunków sprzyjających zachodzeniu korzystnych zmian na poziomie systemu rodzinnego prowadzi do redukcji objawów psychopatologii u dziecka/nastolatka.

W Szkole Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin koncentrujemy się na rozwijaniu wiedzy i umiejętności niezbędnych dla właściwego zdiagnozowania zasobów oraz trudności klienta w wieku rozwojowym, sformułowania praktycznych, opartych na wiedzy rekomendacji, a także wdrażania interwencji terapeutycznych optymalnych z punktu widzenia sytuacji klienta i jego systemu rodzinnego. Program ten integruje podejścia humanistyczno-doświadczeniowe, poznawczo-behawioralne oraz systemowe.

Do ważnych założeń Szkoły należą:

Podmiotowe traktowanie dziecka/nastolatka oraz jego opiekunów.
Nastawienie na jak najlepsze zrozumienie istoty trudności klienta, a także na uwzględnienie i rozwijanie zasobów jakimi nasz klient dysponuje.
Planowanie interwencji terapeutycznej w oparciu o współczesną psychologiczną wiedzę naukową, na podstawie rozpoznanych mechanizmów trudności klienta oraz jego szeroko rozumianych zasobów.
Ciągły rozwój zawodowy i osobisty terapeuty – jego autentyczność, obecność i otwartość na doświadczanie – własne oraz przebiegające po stronie partnera interakcji.

Powyższe założenia realizowane są w toku zajęć superwizyjnych oraz teoretyczno-warsztatowych. Praca własna – poddawanie refleksji własnej praktyki, a także własnych procesów przetwarzania doświadczenia, stanowi ważną część programu Szkoły. Tym samym, współczesna wiedza jest w ramach programu narzędziem realizacji ciągle aktualnej myśli Janusza Korczaka: „Bądź sobą, — szukaj własnej drogi. — Poznaj siebie, zanim zechcesz dzieci poznać. — Zdaj sobie sprawę z tego, do czego sam jesteś zdolny, zanim dzieciom poczniesz wykreślać zakres ich praw i obowiązków. — Ze wszystkich sam jesteś dzieckiem, które musisz poznać, wychować i wykształcić przede wszystkim.”

Ukończenie szkolenia pozwala (po spełnieniu pozostałych wymogów) na staranie się o uznanie dorobku zawodowego w dziedzinie ochrony zdrowia- psychoterapeuta dzieci i młodzieży.

W przypadku dodatkowych pytań prosimy o kontakt: Danuta Ziółkowska, tel.: 577 092 555, d.ziolkowska@osrodekintra.pl.

Naukę w Szkole Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin mogą rozpocząć osoby posiadające wyższe wykształcenie magisterskie (preferencje mają psycholodzy i absolwenci kierunków pokrewnych) lub lekarskie.

REKRUTACJA DO SZKOŁY ODBYWA SIĘ W TRZECH ETAPACH:

Rozpatrywanie ankiet zgłoszeniowych
Osoby zainteresowane prosimy o przesłanie wypełnionej ankiety zgłoszeniowej.
Rozmowy kwalifikacyjne
Osoby, których zgłoszenie pomyślnie przejdzie weryfikację, zostaną zaproszone na rozmowę kwalifikacyjną.

OPŁATY

Rozmowa kwalifikacyjna- 150 zł.
Wpisowe 11 400 zł, płatne w dwóch ratach.
Czesne: 45 rat po 1 300 zł.

Szkolenie trwa 4 lata i obejmuje:

721 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych – w tym 138 godzin superwizji grupowej,
148 godzin doświadczeń osobistych (treningi rozwoju osobistego).

Zajęcia będą się odbywać w weekendy – w piątki od godziny 14:00 i w soboty od godziny 9:00. Część zjazdów obejmuje także niedzielę.

W celu uzyskania Dyplomu należy także odbyć:

minimum 360 godzin stażu klinicznego:
- minimum 240 godzin stażu klinicznego w placówce, której pacjentami są osoby w wieku rozwojowym z różnymi rozpoznaniami (w tym m.in. osoby chore na schizofrenię lub pokrewne schorzenia, a także osoby z zaburzeniami rozwojowymi), a pracownikami lub współpracownikami są osoby różnych profesji związanych z pomocą psychologiczną i lecznictwem psychiatrycznym (konieczna jest możliwość stałego kontaktu zawodowego z psychiatrą)
  - w tym minimum 120 godzin w stacjonarnych oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży,
- minimum 120 godzin stażu klinicznego w placówce, której pacjentami są osoby dorosłe z różnymi rozpoznaniami a pracownikami lub współpracownikami są osoby różnych profesji związanych z pomocą psychologiczną (konieczna jest możliwość stałego kontaktu zawodowego z psychiatrą),
minimum 250 godzin psychoterapii i doświadczeń osobistych, w tym 60 godzin indywidualnej terapii własnej w podejściu humanistyczno-doświadczeniowym.

W ramach doświadczeń osobistych można zaliczyć grupowe doświadczenia osobiste, takie, jak: trening interpersonalny, trening terapeutyczny, trening asertywności, trening asertywności symbolicznej, psychoterapia grupowa, focusing, praca z ciałem lub inne formy rozwoju osobistego (nie podlegają zaliczeniu warsztaty o charakterze szkoleniowym, nawet jeśli obecny w nich jest element doświadczenia osobistego).

Sytuacje wątpliwe i niejasne rozstrzyga opiekun grupy.

PODZIAŁ GODZIN:

I rok – 240 godz.:

trening interpersonalny: 40 godz.
zajęcia wykładowo-warsztatowe: 150 godz.
trening terapeutyczny: 50 godz.

II rok – 238 godz.:

trening asertywności: 33 godz.
zajęcia wykładowo-warsztatowe: 180 godz.
trening asertywności symbolicznej: 25 godz.

III rok – 194 godz.:

zajęcia wykładowo-warsztatowe: 128 godz.
superwizja grupowa: 66 godz.

IV rok – 197 godz.:

zajęcia wykładowo-warsztatowe: 125 godz.
superwizja grupowa: 72 godz.

WARUNKI ZALICZENIA

Ukończenie całej Szkoły Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin i spełnienie wszystkich niezbędnych wymagań kończy się zaliczeniem i uzyskaniem dyplomu ukończenia Szkoły.

Zaliczanie szkolenia podzielone jest na 4 etapy (etap odpowiada rokowi akademickiemu).

W trakcie każdego etapu następuje weryfikacja wiedzy teoretycznej (sprawdziany, testy). Po każdym etapie odbywa się rozmowa z opiekunem grupy, który dokonuje zaliczenia.
Przy dopuszczeniu do dalszego etapu szkolenia brana jest również pod uwagę aktualna sytuacja psychologiczna uczestnika oraz jego motywacja i kwalifikacje etyczne.
Na każdym etapie szkolenia Rada Szkoleń Psychoterapeutycznych ma prawo do decyzji w sprawie uczestnictwa studenta w Szkole, biorąc pod uwagę kryteria etyczne, osobowościowe, merytoryczne i formalne.

Na zaliczenie końcowe składa się:

zaliczenie wszystkich dotychczasowych etapów szkolenia,
opisanie i prezentacja prowadzonego w trakcie trwania szkolenia przypadku,
podsumowująca rozmowa z opiekunem grupy.

Decyzję o przyznaniu absolwentowi Dyplomu Ukończenia Szkoły podejmuje Rada Szkoleń Psychoterapeutycznych biorąc pod uwagę:

zrealizowanie pełnego programu Szkoły,
poziom wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych,
odbycie terapii własnej,
kwalifikacje etyczne absolwenta.

INFORMACJE NA TEMAT STAŻU

Uczestników Szkoły Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin INTRA obowiązuje 360 godzin stażu klinicznego, podczas którego mają poznawać pracę psychiatrycznego zespołu terapeutycznego zajmującego się pacjentami w wieku rozwojowym z różnymi rozpoznaniami (w tym m.in. osobami, u których zdiagnozowano schizofrenię lub pokrewne schorzenia oraz zaburzenia rozwojowe) oraz pacjentami dorosłymi.
Staż powinien odbywać się w oddziale psychiatrycznym całodobowym, ewentualnie w oddziale dziennym lub w poradni zdrowia psychicznego. Wymagane jest, aby min. 120 godzin stażu odbywało się w stacjonarnym oddziale psychiatrycznym dla dzieci i młodzieży. Podczas stażu uczestnicy powinni nawiązywać kontakty terapeutyczne z pacjentami i uczyć się współpracy ze specjalistami lecznictwa psychiatrycznego.
Staże muszą odbywać się w placówkach leczniczych, w których pracuje lekarz psychiatra lub jest stale dostępny dla pacjentów i terapeutów. Ważne jest, by podczas stażu uczestnik konsultował się z psychiatrą.

Podczas III roku uczestnik powinien od drugiego semestru mieć co najmniej jednego pacjenta w wieku rozwojowym w terapii, a na IV roku Uczestnik powinien od początku roku prowadzić co najmniej trzech pacjentów w wieku rozwojowym.
Opis przypadku jest niezależny od stażu klinicznego, choć może się częściowo lub całkowicie w nim zawierać. Sesje psychoterapeutyczne mogą się odbywać nie tylko w placówkach lecznictwa psychiatrycznego, ale też i w innych, np. w domach środowiskowych, przychodniach rodzinnych i wychowawczych, gabinetach prywatnych itp.
Pacjent w wieku rozwojowym, który będzie opisywany na zaliczenie Szkoły, powinien odbyć ze studentem co najmniej 15 godz. sesji terapeutycznych. Spotkania powinny się odbywać zasadniczo co tydzień (chyba, że wzgląd terapeutyczny nakazuje okresowe rozrzedzenie spotkań, jest przerwa wakacyjna, itp.).
Staż kliniczny w wymiarze min. 240 godzin i opisy przypadków dotyczą pracy z osobami w wieku rozwojowym.

Cele szkoły

Przygotowanie uczestników szkoły do terapeutycznej pracy z klientami w wieku rozwojowym oraz ich opiekunami.
Zapewnienie uczestnikom warunków do rozwoju kompetencji niezbędnych do prowadzenia procesu diagnozy wstępnej, a także do formułowania i wdrażania planu interwencji terapeutycznych w sposób zgodny ze współczesną psychologiczną wiedzą naukową.
Zaoferowanie uczestnikom warunków do rozwoju osobistego i zawodowego, wynikającego z twórczej, indywidualnej i zespołowej refleksji nad własną praktyką terapeutyczną.

Ramowy program czteroletniej Szkoły Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin INTRA

Szkolenie teoretyczne oraz praktyczno-warsztatowe

Podstawy pomocy psychologicznej i psychoterapii

Prowadzenie rozmowy psychologicznej
Relacja pacjent – pomagający
Prowadzenie aktywnego wywiadu
Diagnoza problemu dla potrzeb pomocy psychologicznej, podstawy psychopatologii
Zawieranie kontraktu
Udzielanie pomocy psychologicznej w kontakcie indywidualnym
Prowadzenie grupy wsparcia
Etyka pomocy psychologicznej
Prowadzenie dokumentacji – przepisy i zalecenia

Program zawiera trening interpersonalny (40 godz.), trening terapeutyczny (50 godz.) oraz konsultacje indywidualne.

Mapa współczesnych kierunków psychoterapii

Podejście humanistyczno-egzystencjalne
- Wprowadzenie
  - Filozoficzne podstawy podejścia egzystencjalnego i humanistycznego
  - Koncepcje człowieka w psychologii humanistycznej
    - teoria rozwoju
    - teoria zaburzeń
  - Koncepcje człowieka w podejściu egzystencjalnym
    - koncepcja bycia w świecie (Dasein) i rozwoju
    - analiza bycia w świecie (Dasein) w odniesieniu do różnych zaburzeń
  - Przegląd kierunków i głównych postaci podejścia humanistyczno – egzystencjalnego
- Psychoterapia indywidualna
  - Terapia skoncentrowana na kliencie
    - osobiste doświadczenia Carla Rogersa jako ilustracja jego poglądów na rozwój człowieka
    - analiza pracy C. Rogersa „Teoria terapii, osobowości i relacji interpersonalnych”
    - sposób pracy z klientem; relacja terapeutyczna; triada rogersowska
    - etapy terapii
    - analiza krytyczna terapii skoncentrowanej na kliencie
  - Terapia Gestalt
    - źródła terapii Gestalt: psychologia postaci, filozoficzne poglądy i osobiste doświadczenia Fredericka Perlsa
    - główne pojęcia i założenia teoretyczne
    - koncepcja zaburzeń
    - proces psychoterapii; relacja JA – TY , opis technik
    - Gestalt dialogujący
    - analiza krytyczna terapii Gestalt
  - Psychoterapia doświadczeniowa L. Greenberga
    - terapia skoncentrowana na emocjach
    - procedury i techniki
    - narzędzia diagnostyczne
    - terapia indywidualna, terapia par
  - Logoterapia
    - osobiste doświadczenia Viktora Frankla i jego koncepcja człowieka
    - koncepcja nerwicy egzystencjalnej i jej etiologii
    - sposób pracy z pacjentem oraz metody logoterapii i analizy egzystencjalnej
    - analiza krytyczna logoterapii
  - Podsumowanie charakterystycznych cech psychoterapii humanistyczno – egzystencjalnej
- Psychoterapia grupowa
  - Podstawowe założenia i cele terapii grupowej
  - Dynamika i fazy rozwoju grupy
  - Wskazania i przeciwwskazania do terapii grupowej
  - Praca z grupą wg terapii Gestalt
  - Praca z grupą wg terapii zorientowanej na klienta
  - Zastosowania asertywności w terapii grupowej
  - Zastosowanie asertywności symbolicznej w terapii grupowej
  - Zintegrowana koncepcja pracy z grupą
  - Czynniki leczące w psychoterapii grupowej

Podejście integracyjne w diagnozie i psychoterapii klientów w wieku rozwojowym

Współczesna psychologiczna wiedza naukowa o mechanizmach powstawania i utrzymywania się zaburzeń funkcjonowania.
Wykorzystanie dorobku podejść: humanistyczno-doświadczeniowego, poznawczo-behawioralnego, systemowego oraz psychodynamicznego w procesie diagnozy i psychoterapii klientów w wieku rozwojowym.

Proces diagnozy wstępnej jako narzędzie formułowania optymalnych rekomendacji

Prowadzenie wywiadu i obserwacji z uwzględnieniem systemów, w jakich funkcjonuje klient.
Wybrane standardowe narzędzia diagnostyczne – ich znaczenie dla trafności diagnozy i ich ograniczenia.
Praca z klientami w wieku rozwojowym jako praca w interdyscyplinarnym zespole specjalistów.
Formułowanie i dyskutowanie informacji zwrotnej. Znaczenie podmiotowego traktowania wszystkich uczestników procesu diagnozy.

Zmiana w procesie psychoterapii

Budowanie sojuszu i współpracującej relacji z opiekunami klienta w wieku rozwojowym.
Dostosowywanie warunków środowiskowych do specyficznych potrzeb dziecka / nastolatka i znaczenie tego procesu dla funkcjonowania dziecka / nastolatka.
Cele oddziaływań terapeutycznych w odniesieniu do obszaru self (tożsamość i samoukierunkowanie).
Cele oddziaływań terapeutycznych w odniesieniu do obszaru interpersonalnego (empatia i intymność).
Momenty kryzysowe w pracy z klientami w wieku rozwojowym.
Ewaluacja procesu zmiany w psychoterapii i znaczenie tego procesu dla skuteczności interwencji.
Interwencje terapeutyczne jako budowanie optymalnych warunków dla uczenia się adaptacyjnych strategii samoregulacji.

Zróżnicowane trajektorie procesów rozwoju. Psychopatologia rozwojowa. Integrowanie współczesnych metod pracy terapeutycznej.

Współczesne modele rozumienia neuroróżnorodności.
Dysregulacja emocji u pacjentów w wieku rozwojowym – przejawy, konceptualizacja i leczenie.
Zaburzenia odżywiania w okresie rozwojowym przez pryzmat trudności w regulacji emocji.
Zaburzenia lękowe i związane ze stresem – formułowanie i wdrażanie planu interwencji.
Zaburzenia afektywne u pacjentów w wieku rozwojowym.
Współczesne rozumienie psychoz.

Superwizja

Superwizja realizowana jest w formie grupowej – uczestnik poddaje superwizji aktualny materiał swojej pracy z klientami w wieku rozwojowym oraz ich opiekunami.

Staże

W trakcie drugiego i trzeciego roku nauki uczestnicy odbywają co najmniej 360 godzinny staż:

co najmniej 240 godzinny staż w ośrodkach, w których prowadzona jest psychoterapia pacjentów w wieku rozwojowym, w tym min. połowa (120 godzin) musi odbywać się w stacjonarnych oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży oraz
co najmniej 120 godzinny staż w ośrodkach, w których prowadzona jest psychoterapia pacjentów dorosłych.

Szkoła Psychoterapii Dzieci, Młodzieży i Rodzin