Jak to się dzieje, że niektóre związki wychodzą cało nawet z najtrudniejszych sytuacji, podczas gdy inne rozpadają się przez drobne konflikty? Według badań trwałość relacji może być ściśle powiązana z rodzajem zaangażowania w związek.
Amerykański doktor psychologii Brian Ogolsky w 2016 roku rozpoczął badania nad jakością i trwałością związków losowo wybranych par. Na podstawie wywiadów z uczestnikami wyróżnił cztery rodzaje zaangażowania w zwiazek:
- Zaangażowanie dramatyczne,
- Zaangażowanie konfliktowe,
- Zaangażowanie społeczne,
- Zaangażowanie skoncentrowane na partnerze.
Pierwsze dwa typy charakteryzowały się częstymi kłótniami i emocjonalną karuzelą, jaką nieustannie dostarczali sobie partnerzy.
Z kolei pary zaangażowane społecznie charakteryzowały się wysokim stopniem towarzyskości. Partnerzy ci deklarowali dużo wyższą satysfakcję ze związku niż typ pierwszy i drugi. Wykazywali też niski poziom ambiwalencji w przeciwieństwie do typu dramatycznego i konfliktowego – rzadko mieli negatywne uczucia wobec partnera, a wręcz traktowali przyjaźń jako podstawę swojego związku. Ogolynski na potrzeby badań stworzył definicję miłości opartej na przyjaźni, opisując ją jako towarzyszącą formę miłości, która bazuje na zaufaniu i wzajemnym szacunku.
Typ czwarty, czyli pary skoncentrowane na partnerze Ogolynski obrazowo nazywa parami robiącymi „odwrócone selfie”. U tego rodzaju partnerów bardzo rzadko można było zauważyć spadek zaangażowania, w porównaniu do wszystkich innych grup. Pary te spędzały ze sobą najwięcej wolnego czasu, najlepiej oceniały swoich partnerów i deklarowały najwyższą satysfakcję ze związku. Ogonsky zauważył, że osoby, którym udało się stworzyć taką relację, charakteryzowały się wysokim poziomem sumienności- czyli zdolności do dokonywania ostrożnych i przemyślanych ocen oraz decyzji.
Zdaniem badacza pary typu czwartego lepiej oceniły swoje związku niż pary zaangażowane społecznie, ponieważ spędzają więcej czasu we dwoje, podczas gdy pary typu trzeciego nieustannie otaczają się znajomymi, co nie prowadzi bezpośrednio do wzbogacenia ich związku.
Ogolynski przez dziewięć miesięcy obserwował losy par każdego z czterech typów. Na podstawie swoich obserwacji uznał, że pary typu czwartego osiągają najwyższe prawdopodobieństwo postępu relacyjnego i najniższe prawdopodobieństwo zerwania.
Prawdopodobieństwo ślubu u par pierwszego i drugiego typu Ogolynski ocenił jako niskie, natomiast największe prawdopodobieństwo szybkiego ożenku zdaniem badacza wykazywały pary zaangażowane społecznie, ponieważ są one wspierane przez grono „kibicujących” im przyjaciół. Ogolynski dodaje, że wesela par typu trzeciego będą najprawdopodobniej bardzo huczne.
Źródło: Psychology Today, w oparciu o: Brian G. Ogolsky, Catherine A. Surra, and J. Kale Monk. “Pathways of Commitment to Wed: The Development and Dissolution of Romantic Relationships.” Journal of Marriage and Family 78, nr 2 (kwiecień 2016): 293–310. doi:10.1111/jomf.12260.
Photo by Jonathan Borba on Unsplash